ତୁମ ଅପେକ୍ଷାରେ

ଝୁମନ୍ତି ମସ୍ତମନେ ଆଜି ତରୁଲତିକା
ନାଲି ଅଧରୁ ହସ ଝରାଏ କଳିକା
ଧରଣୀ କୋଳାଏ ମୋତେ ହାତ ତୋଳିକା ;
ତୁମରି ଆଗମନର କି କାରଣ ଏ
ମନେ ମୋ ସଂଚରେ ଏକ ଆଶା ଲତିକା ॥

ମେଘମାଳା ଛୁଇଁ ଯାଏ ଅଦ୍ରିରାଜକୁ
ଭ୍ରମର ଚୁମୁଥାଏ ନବକଳିକୁ
କୁହୁତାନେ ମସ୍ତ କୋକିଳ ପାଗଳା ;
କି ଏକ ଅଦ୍ଭୁତ ଅଳସତା ଘୋଟେ
ମନେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ ; ସତ ଅବା ଏ ମରୀଚିକା !!

ବିୟତ୍ ପ୍ରଜ୍ଞା ଆଚାର୍ଯ୍ୟ