ଶୂନ୍ୟ !!!

ଗୋଧୂଳି ଲଗନରେ
ନିଘଂଚ ବନରେ
ଛିଡା ମୁଁ ହୋଇ
ମୂକଟିଏ ହୋଇ ଆନମନା ହୋଇ
ଭାବୀ ଚାଲିଥାଇଁ …………
ମିଶିଯା‘ନ୍ତି ମୁହିଁ
ଆକାଶର ଶୂନ୍ୟତାରେ
ଖେଳିଯା‘ନ୍ତି ପୁଣି ବନ ସବୁଜିମାରେ
ଚଳିଯା‘ନ୍ତି ମୁଁ ପବନ ସାଥୀରେ
ମିଶିଯା‘ନ୍ତି ପୁଣି ଧୂଳି କଣିକାରେ ।
ଯେହ୍ନେ ଦେଖୁଥିଲେ
ଦିଶୁଥାଏ ମୁହିଁ
ହାତ ବଢାଇଲେ କେହ୍ନେ ନ  ଥାଇଁ ।
ଶୂନ୍ୟ ମୁଁ, ଅରୂପ ମୁଁ
ମୋତେ ନ ପାଅ କାହିଁ
ହେଲେ ତୁମ ଅଗୋଚରେ
ତୁମ ପାଶେ ମୁଁ ଥାଇଁ ।

ବିୟତ୍ ପ୍ରଜ୍ଞା ଆଚାର୍ଯ୍ୟ