ତୁମ ପାଇଁ

ଡଃ ବିୟତପ୍ରଜ୍ଞା ଆଚାର୍ଯ୍ୟ

ସ୍ମୃତି , ମୁଠାଏ ଅବିର ପରି

ରଙ୍ଗେଈ ଯାଏ ମନମାନସ କୁ

‘ ତୁମ ‘ ପାଇଁ ଗୋ

ଭୁଲିଯାଏ ମୁଁ ମୋ ନିଜକୁ ….

‘ ସ୍ମୃତି ‘ , ମୁଠାଏ ଝରାଫୁଲ ପରି

ମହକାଇ ଦିଏ ଚିତ୍ତବନକୁ

‘ ତୁମ ‘ ସୁରଭିକୁ ବିଞ୍ଚିଯାଏ ମୁଁ

ଭୁଲିଯାଏ ନିଜେ ନିଜକୁ |

‘ ତୁମ ‘ ( ବାଙ୍କ ) ଚାହାଣି ପାଇଁ ଆତୁର

ତୁମ ସ୍ପର୍ଶ ପାଇଁ ଅଧୀର

ତୋଳିନିଅ ତୁମ ବାହୁପାଶେ  ଗୋ

ଭାଙ୍ଗିଯାଏ ବନ୍ଧ ମୋ ଧୈର୍ଯ୍ୟର |

ସୁଖ ସ୍ବପ୍ନ ସବୁ ସାଉଁଟି ନିଜେ ମୁଁ

ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା ପରେ ବି

କଡ ଲେଉଟାଇ ସ୍ବପ୍ନରେ ଜିଇଁଯାଏ

ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ପର କିଛି କ୍ଷଣଟି |

ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ଲାଲିମା ଉତୁରିଆସେ ଗଣ୍ଡଦେଶକୁ

ଅଦିନ ମେଘ ଧୋଇଯାଏ କେଶରାଶିକୁ

ସେତେବେଳେ ମନେପଡ଼ ଗୋ ‘ତୁମେ‘

ତୁମେ ଆଉ କେବଳ ‘ତୁମେ‘ |