ପ୍ରତିକ୍ଷ୍ୟା କେବଳ ତୁମ ପାଇଁ

ଡଃ ବିୟତପ୍ରଜ୍ଞା ଆଚାର୍ଯ୍ୟ  

ବେଳେବେଳେ ଆମେ ଆମ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ଯେ କାହା ପାଇଁ, ସେ ବିଷୟରେ ସନ୍ଦିହାନ ଥାଉଁ …କେଜାଣି କିଏ କେଉଁ ଏକ ଅପହଞ୍ଚ ଦୂରତାରେ ରହି ହାତ ଠାରି ଡାକୁଥାଏ I ମନ ବ୍ୟାକୁଳ ସେଇ ଧୂଆଁ  ଧୂଆଁ ପରଦାକୁ ହଟେଇ ଦେଇ ନିଜ ପ୍ରିୟତମର ଏକ ଝଲକ ଦେଖିବା ପାଇଁ  I ମନେହୁଏ ସତେ ଯେମିତି ଜନ୍ମ-ଜନ୍ମାନ୍ତରର ଆକର୍ଷଣ ଏ …କେତେବେଳେ ମନରେ ପୁଣି ସନ୍ଦେହର ବିଜୁଳି ଚମକି ଯାଏ ….ମୋ ପ୍ରିୟତମ ଆସିବେ ତ ???

————————————————————————————————————————————-

ତୁମରି ପଥକୁ ଚାହିଁ ବସିଛି ଗୋ

ତୁମ ପଦପାତକୁ କାନ ଡ଼େରିଛି

ମୋ ପ୍ରତୀକ୍ଷାକୁ ସଫଳ କରି

ବାହୁ ବେଷ୍ଟନୀ ମଧ୍ୟକୁ ଆସିବକି ପ୍ରିୟ ?

ପ୍ରତ୍ୟେକ କ୍ଷଣ ହୁଏ ତୁମ ଚିନ୍ତାରେ ଅତୀତ

ମୁଁ ଯେ ଯୁଗ ଯୁଗ ଧରି ଅପେକ୍ଷମାଣା

ତୁମ ପାଷାଣ ହୃଦୟ କି ତରଳିବ ?

ମୋ ନିକଟକୁ ଆସି

ମୋ ହୃଦୟକୁ ତୋଳି ଧରିବକି ପ୍ରିୟ ??

ଦୂର ପାହାଡ଼ରୁ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ କିରଣ ଲିଭିବାଯାଏଁ

ଚନ୍ଦ୍ରବିଧୌତ ରଜନୀରେ ଚନ୍ଦ୍ରମା ବିଲୀନ ହେବା ଯାଏଁ

ତୁମ ପ୍ରିୟା ଚାହିଁ ବସେ ତୁମକୁ

“ତୁମକୁ ” କେବଳ “ତୁମକୁ” |

ମୋ ପ୍ରତୀକ୍ଷାର ମୂଲ୍ୟ ଦେବ କି ପ୍ରିୟ ?

ମୋ ଜୀବନକୁ ସାର୍ଥକ କରିବକି ପ୍ରିୟ ??